అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.

శివుడెక్కడున్నాడంటూ తిరిగాను,
నీలో చూసుకున్నావా అని ఆ శివుడు అడిగేవరకూ

శివుడెవరని ఎందరెందరినో అడిగాను
నిన్ను నువ్వడగవేమని ఆ శివుడు అడిగేవరకూ

శివమంటే ఏమిటని ఎవరెవరినో అడిగాను,
నువ్వెవరని లోనుండి ఆ శివుడు అడిగేవరకూ

శివుడెలా ఉంటాడని అందరినీ అడిగాను,
ఎలా ఉండాలనుకుంటున్నావో చెప్పు అని ఆ శివుడు అడిగేవరకూ

శివుడెందుకని అందరినీ అడిగాను,
ఆలోచించు నువ్వుండగా నేనెందుకని ఆ శివుడు అడిగేవరకూ

మహా శివరాత్రి: చిన్నప్పుడు మహా శివరాత్రి అంటే జాగారం, అప్పుడు దూరదర్శన్ వాడు వేసే భక్తి సినిమాలు, ఎవడు ఎక్కువసేపు మేల్కొంటాడో అని పందాలు, పొద్దున్న లేచాక సన్నాయి నొక్కులు.
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది,
అదిగో అనంతమైన జ్ఞానలింగం ఆద్యంతాలు లేకుండా పెరిగిపోతుంది.
సాయంత్రం దాకా వెలుగునిచ్చిన సూర్యుడు, కోటి సూర్యుల పగిది వెలిగే ఆ మహా సూర్యుని ముందు దివిటీ అయినాడు.
సృష్టి చేసే బ్రహ్మ మరో సృష్టికోసం వలసిన తేజస్సును తీసుకుపోవడానికి వచ్చాడా అన్నట్టు భక్తి ప్రపత్తులతో నిలబడి ఉన్నాడు
ఈ మహా శక్తేనా బాణుడితో యుద్ధమొనరించినప్పుడు, లీలగా నేనోడినానని పలికినవాడు, ఈ మహా శక్తేనా తన భక్తుడైన రావణుడిని పరాభవించి సీత జాడ తెలిపినదని అబ్బురపడి చూచుచుండె విష్ణుమూర్తి
ఈ తేజస్సే కదా సమస్త విద్యలకూ ఆలవాలమైన డమరుకాన్ని ధరించేదని సరస్వతీదేవి ఆశ్చర్యముగా చూస్తూ నిలబడి పోయింది.

ఈ తేజస్సే కదా పుత్రసముడివలే నన్నూ నా స్వామిని కలిపినదని సాగర గర్భసంభూత, సలక్షణ జాత, దేవదేవ దివ్యమహిషి అప్యాయతతో అలా చూస్తూ ఉండిపోయింది.

ఇంతటి స్వామిలో, తేజస్సులో, సగభాగాన్ని కదా అని ఆ తల్లి సర్వ మంగళ మాంగళ్య, సర్వార్ధ సాధకి, గౌరి అలా రెప్పవాల్చకుండా నిలుచుందిపోయింది.

మాకోసం కదా ఇంతటి స్వామి విషాన్ని మింగి గరళ కంఠుడయ్యాడని సకల దేవగణమూ, అలా నిలిచిపోయింది

నిను సేవింపగ నాపదల్పొడమీ, నిత్యోత్సవంబబ్బనీ, జనమాత్రుండననీ, మోహంబు పైకొననీ అంటూ శివసాయుజ్యాన్ని పొందిన భక్త కోటి అంతా పరవశిస్తూ గానం చేస్తున్నారు.

అది ప్రకృతి పరమశివుడి ఆద్యంత రహితమైన అద్భుతమైన రూపాన్ని కన్నులారా చూస్తూ, చెవులారా వింటూ తానై శివుడై, శివుడే తానౌతున్న క్షణం.

అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
సూర్యుడివలె నిన్ను నువ్వు వెలిగించుకోవాలని, నలుగురికీ వెలుగునివ్వాలనీ లేదా అంటూ,
బ్రహ్మ వలె నువ్వు ఏం సృష్టించాలో చెప్పు అంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
నీ కోసం నేను హనుమంతుడినవ్వడానికి సిద్ధం , నువ్వు రాముడవ్వడానికి సిద్ధమేనా అంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
ఈ ఢమరు శబ్దమే నీలోంచి వస్తోంది విన్నావా, వినగలవా, వినడానికి సిద్ధమా అంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
నిన్నూ నీలో ఉన్న నన్నూ కలిపేది నేనే, కలపగలిగేది నేనే, నువ్వు సిద్ధమా అంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
నిన్ను నాలో సగం చేసుకోవడానికి నేను సిద్ధమే కానీ నీ మనసులో సగం కాదుకదా ఏ కొంచెమైనా ఖాళీ ఉందా ఉంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
సకలదేవగణాల రక్షణకోసం విషం మింగినవాడిని నీకోసం ఏమీ చెయ్యలేనా, కానీ నోరు తెరిచి అడగవెందుకని అంటూ,
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
శివసాయుజ్య సాధనా చతుర అశేష మునిగణమూ, అసామాన్య భక్తిగణమూ నీకు నా సులభత్వాన్ని బోధపరచడంలేదా అంటూ
అదే శివరాత్రి ఈ నీరవనిశీధిలో నన్ను ప్రశ్నిస్తోంది.
ప్రకృతి లో నువ్వు దేన్ని చూసినా నన్ను చూసినట్టే, చూస్తున్నట్టే, కానీ ఎందుకు ఒప్పుకోవడానికి సంకోచిస్తున్నావ్ అంటూ