అల బెంగళూరు నగరంలో, వైట్‌ఫీల్డ్ లో, ఆ మూల సాఫ్ట్‌వేర్ ఆఫీసులో

జై శ్రీరాం,
శ్రీరామదూతం శిరసా నమామి!

అల బెంగళూరు నగరంలో, వైట్‌ఫీల్డ్ లో, ఆ మూల సాఫ్ట్‌వేర్ ఆఫీసులో
కాంక్రీటు వనాంతర మత్స్య సరః ప్రాంత అష్ట వర్ష రివాల్వింగ్ చైరాసీన (అనగా ఎనిమిదేళ్ళనుండీ అదే కుర్చీలో ఉన్నాడు అని అర్ధం)  
కంప్యూటర్ వినోది యగు ఆ ఆపన్న ఇంజినీరు విహ్వల ఫ్రెషర్
పాహీ పాహీ యన కుయ్యాలించి సంరంభుడై

మేనేజర్ కున్ జెప్పడు, ఐడికార్డును, ఫోనును చేదోయి సంధింపడే
టీమును రా రమ్మని జీరడు, లిఫ్టును జేరడు, హస్తభూషణమౌ
మూషికమును మన్నింపడు, వివాదప్రోద్ధిత  శ్రీ మేనేజరు
లాప్‌టాపునైన వీడడు ఫ్రెషరు సందేహ నివృత్త్యోత్సాహియై   

ఇట్లు క్లైంటు జన పాలిత పరాయణుండును, నిఖిలి క్లైంటుజన హృదయారవింద సదన సంస్థితుడగు ఆ ఇంజినీరు
ఫ్రెషరు విజ్ఞాపిత నానావిధ దీనాలాపములాకర్ణించి, లాప్‌టాపు వినోదంబులం దనివి సాలించి, సంభ్రమించి, దిశలు నిరీక్షించి, ఫ్రెషరు రక్షాపరత్వంబు నంగీకరించి, లిఫ్టులోనకుద్గమించి, వేంచేయునపుడు....

తనవెంటన్ మేనేజరు, నాతని వెంట టీములీడు, దానివెంకను
హెచార్ మేనేజరు, వాని పొంతను సమస్త
పాలసీ నికాయంబును, అడ్మిన్లున్ను, హౌస్ కీపింగున్నూ రావొచ్చి
రయ్యన సాఫ్ట్‌వేరాఫీసు గలుగు వారాబాలగోపాలమున్  

కరుణాసింధువౌ ఆ ఇంజినీరు నూతనోద్యోగ జనిత అజ్ఞానమును ఖండింపగ బంపె
సత్వరితా కంపిత సాఫ్ట్‌వేర్ చక్రము, మహోద్యద్విస్ఫులింగ చ్చటా
ఆగ్రహోద్గద స్వరమునన్, బహువిధ ప్రాజెక్టుల నిర్వక్ర విచ్చిన్నకరంబగు,
పాలిత అఖిల సాఫ్ట్‌వేరు లోకమున్ తన అష్టవర్షానుభవమున్

ఇట్లు తన అనుభవమ్ముచేత ఫ్రెషర్ కున్న అపోహలు దూరము జేయుచు,
        ఇది కామధేనువు గాదు, సర్వము తనలోనిమిడ్చు కాలబిలము అనిన్నూ,          
       ఇందు సత్కార చీత్కారములు నీ ప్రతిభపై గాక వారి అవసరమ్ముపై  ఆధారపడియుండుననిన్నీ
       బాగుగా కార్యనిర్వహణ చేసిన పదోన్నతులు, ఆన్‌సైటులు  వచ్చునని భ్రమింప వద్దనీ  చెప్పుచుండ

మేనేజరొకడు మీటింగురూముకు జొచ్చెను
మేనేజరు మరియొకడు క్లైంటు పిలిచెనని జారెన్
మేనేజర్ల రూమున దిరిగెడు
మేనేజర్లందరు సియివో మరువున కరిగెన్

సరదాకి రాసిందే తప్ప పోతన వంటి వారిని అవమానించే ఉద్దేశ్యం ఏమాత్రం లేదు.


మనోహర్ చెనికల

బాపు

వారిమీద కధలు రాయడానికి రచయితని కాను, కనీసం నాలుగు ముక్కలు రాయడానికైనా నేను నేర్చుకున్న నాలుగు తెలుగు ముక్కలు వాళ్ళ దగ్గర నేర్చుకున్నవే. ఏమని రాయగలం ఆ మాటల మాంత్రికుల గురించి. వాళ్ళ స్నేహం గురించి, వాళ్ళ రామభక్తి గురించి?
రమణగారు వెళ్ళిపోయినప్పుడే భయమేసింది, ఎక్కడ స్నేహితుడికోసం ఈయనా వెళ్ళిపోతారో అని. ఈ రోజు వెళ్ళిపోయారు. ఆ రామయ్య పిలిపించేసుకున్నాడు.  వారి ఆత్మశాంతి కై ఆ రాముడిని ప్రార్ధిస్తూ