జై శ్రీరాం,
శ్రీరామదూతం శిరసా నమామి!
మనము బొదలుచుండె ముక్తికాంత కౌగిలి జేరుటెప్పుడని,
ధన సంచయము సాధించు వశమున దిరుగుచుండ,
మనము దూరుచుండె కరచరణముల నేల కోవెలకెప్పుడు తిరుగవని,
ధారాపుత్రాదుల సుఖము చూసి సంతసించుచుండ,
మనము గేళి చేసె చూడవలసినది ఎద్దియో తెలుసునా అని,
వ్యర్ధ భాషణముల కర్ణేంద్రియములు వినియోగింపుచుండ,
మనము మరియొకమారు తట్టె ఏల వినెదవీ వ్యర్ధార్ధములన్నియు యని,
కూడని మాటలు కూయుచుండ,
మనము తల్లడిల్లె ఏలడీతడు శ్రీహరి నామము పల్కడని,
అంతరమొప్పదు బాహ్యమందు జీవితము వ్యర్ధమగుచున్నదని,
బాహ్యము పడనీయదు అంతర్ముఖాలోచనను,
స్వామీ నీయందు నిశ్చలచిత్తముంచుదుమన్న, బాహ్యములు లాగుచున్నవి.
సరి పో బాహ్యము చూచుదుమన్న అంతరము నిత్యసంఘర్షణము గావించుచుండె,
ఇచటికి గాక మరినచటికి గాక నడుమ చెడిపోదునేమో,
నీ పాదద్వయము నా మదినుంచి ఈ బాహ్యాంతర సంఘర్షణ రూపుమాపి స్వామీ,
నన్ నీ పాదాశ్రయుం జేయవే!!!!
తోచిన తలపుల శ్రీహరి తోడుచేసి రాసితినిదినంతియే గాని,
మరియేమిగాదు, భావదోషమైన, అర్ధదోషమైన పిన్నచేష్టలంచు పెద్దలు మన్నించగలరు.
